Kavyavishva.com

Tagged: કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી

કાવ્ય

કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી ~ જાગો ઊઠો * Krushnalal Shridharani

જાગો ! ઊઠો ! ભરતભૂમિનાં, રાષ્ટ્રનાં પુત્ર-પુત્રી !જાલીમોના નખ ઉઝરડે લોહી વ્હેતી ધરિત્રી.”માતા માટે જીવન ત્યજતાં જંગલી પ્રાણી-પક્ષી,વર્ષા-વીજે શરીર ઘસતા ડુંગરા ભૂમિ રક્ષી. ગાજી ઊઠે અખિલ નભમાં મેઘનો જેમ નાદ,સાતે સિંધુ ઉપર ફફડે કોઈ તોફાન સાદ,એવાં એનાં રણ-રમણ-આહલેક નાં ગાન...

કાવ્ય

કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી ~ અમે જઈ ઊભાં Krishnalal Shridharani

અમે જઈ ઊભાં ઊંચે લળતી નાળિયેરી તળે,સમુદ્ર મરજાદ શી નીલમ વેલ લૂમે વળેનીચે પગ કને : તિમિર તણી પાંખ માંહી જરીલપાઈ સુણતા પણે મુખર સાગરી ખંજરી. પુરુષ અડતો સ્ત્રીને પ્રથમ વાર, ને સ્ત્રીય તેવ્રીડા પ્રથમ ચુંબને ધરત; ને ઉન્હી સંગતેસમુદ્ર,...

કાવ્ય

કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી ~ પૂજારી પાછો જા * Krushnalal Shridharani

ઘંટના નાદે કાન ફૂટે મારા, ધૂપથી શ્વાસ રૂંધાયફૂલમાળા દૂર રાખ પૂજારી, અંગ મારું અભડાયન નૈવેદ્ય તારું આ, પૂજારી પાછો જા…. મંદિરના આ ભવ્ય મહાલયો, બંધન થાય મનેઓ રે,પૂજારી તોડ દીવાલો, પાષાણ કેમ ગમેન પ્રેમ નું ચિન્હ આ, પૂજારી પાછો જા……...

કાવ્ય

કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી ~ સૂતી હતી * Krushnalal Shridharani

સૂતી હતી બાથ મહીં ~ કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી સૂતી હતી બાથ મહીં સુંવાળી,હતાં કર્યાં બંધ બધાંય બારણાંછાતી પરે સ્નિગ્ધ સુકેશ ઢાળી,બુઝાવીને દીપક કીકીઓ તણા ન દેખવું કે નવ બોલવું જરી,ન વાંચવી અંતરની કિતાબ;બે દેહની એક અખંડતા કરી,છાતી કરે બેઉ અબોલ સાદ અંધારની અંગ ધરી પછેડીનિસ્તબ્ધતાના પડદા રહ્યા...

કાવ્ય

કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી ~ અસંખ્ય મુજ બાંધવો * Krushnalal Shridharani 

અસંખ્ય મુજ બાંધવો ~ કૃષ્ણલાલ શ્રીધરાણી અસંખ્ય મુજ બાંધવો રવડતા, સડ્યાં ચીંથરાંધરી શરીર-માળખે કકડતી ધ્રૂજે ટાઢમાં;સહે સળગતા બપોર-દવ ચૈત્ર-વૈશાખના,વિતાન ઘર-છાપરું : દિશ દીવાલ : શય્યા ધરા! અસંખ્ય મુજ રાંકડાં કકળતાં રહે લાડકાંભૂખે ટળવળી : અને હૃદય દુઃખના તાપમાંબળી-સમસમી પડે સકળ પાશવી પાપમાં.રમે...