મનોહર ત્રિવેદી ~ તડકા ! તારા તીર * Manohar Trivedi
મનોહર ત્રિવેદીના ચાર કાવ્યો ~
1. થોડા દિવસો પહેલાં
2. છાંયડાનો જવાબ
3. તડકા તારા
4. તડકાને તો એમ કે
મનોહર ત્રિવેદીના ચાર કાવ્યો ~
1. થોડા દિવસો પહેલાં
2. છાંયડાનો જવાબ
3. તડકા તારા
4. તડકાને તો એમ કે
મનોહર ત્રિવેદી
તડકાનું ગીત અને તેય સવારના કુમળા તડકાને જ નહીં, વૈશાખના ભરબપ્પોરને પણ કવિએ કેવી હલકથી શબ્દોમાં પરોવી દીધો છે ! શબ્દો આંખમાં ઉતરે ને ગળામાં સૂર છલકાવા માંડે એ ગીત !
કવિ મનોહર ત્રિવેદીના ચાર કાવ્યો
કવિ મનોહર ત્રિવેદીના ચાર કાવ્યો
શરમ છોડી ઉઘાડેછોગ ભેટી જાય છે દરિયો,જરા શી આંખ મિંચકારી પછી મલકાય છે દરિયો. અઘોરી જેમ ખિસ્સામાં રહેલી રેત ધૂણે ને,બની સાંકળ ત્વચા પર તે પછી વિંઝાય છે દરિયો. કિનારા પર પ્રથમ તો એક પગલું આળખે પોતે,પછી મોજાં ભરેલી આંખમાં...
ગરજતા મેઘ, ગાતાં વાદળાં ઘનઘોર આવ્યાં છે,નવાં કૈં ગીત લઈને કેટલા ટાગોર આવ્યા છે. હતું નભ સાવ ખાલીખમ, અડકતા પીંછી વાદળની,થયું એ વહાલનો કાગળ, આ એવા પ્હોર આવ્યાં છે. પડે માથે ને ચમકાવે, મને વિહ્વળ કરે છાંટા,પહેરી મેઘ-ધનુનાં વસ્ત્ર એ...
પહેલે વરસાદે, કેમ કરી પામવા મોસમના અઢળક મિજાજ; ઊભા રહો તો રાજ, આંખ ભરી જોઇ લઉં, વાદળ ને વીજના રુઆબ. વહેલી સવારથી ઘેરાયું આભ અને આભમાં વરતાયું આષાઢી કહેણનું વણછુટ્યું બાણ; ઊભા રહો તો રાજ, માણી લઉં બે ઘડી આકાશી...
ધોરીયા ધારે આભથી પડતું મુકતો રે વરસાદ. તીરની પેઠે ભોંયમાં ‘ખચાક’ ખૂંપતો રે વરસાદ. ડુંગરાઓ ઉથલાવશે જાણે, વાયરે એવો વેગ. આભને ઊભું ચીરતી ‘સટાક’ વીજની તાતી તેગ. હુમ..હુડૂડૂ સિંહની પેઠે હૂંકતો રે વરસાદ. તીરની પેઠે ભોંયમાં ‘ખચાક’ ખૂંપતો રે વરસાદ....
તડકો : હર્ષદ દવે તડકો કાચ તોડી નાખે એવો લાલ-લીલું-ભૂરું વિખરાય રેતવરણાં ઉજાગરા દેખાય ગત જન્મના વેરી રસ્તાઓ છતી આંખે શરીરની આરપાર પ્રસરી જાય ધમની-શિરાઓ તડાક તૂટે ઢગલો કરી ઢાળી દે આખ્ખે આખા ગરમાળાનું બી મોતીયો બની ઝૂરે ગુલમ્હોરની પાંદડીને...
વૃક્ષ નથી વૈરાગી એણે એની એક સળી પણ ઇચ્છાથી ક્યાં ત્યાગી વૃક્ષ નથી વૈરાગી જેમ ખૂટ્યાં પાણી સરવરથી જેમ સુકાયાં ઝરણાં જેમ ભભકતી લૂ લાગ્યાથી બળ્યાં સુવાળાં તરણાં એમ બરોબર એમ જ એને ઠેસ સમયની લાગી. વૃક્ષ નથી વૈરાગી….. તડકા-છાયા...
જૂઈ : પ્રહલાદ પારેખ સાગરની ચાદર ઓઢીને સૂરજ જ્યારે પોઢી જાય,ભટૈરિયાં શા તારલિયા લઈ ચંદા આભે રમવા જાય,ખીલે છે જૂઈ ત્યારે, તેને ગમતું અંધારે. માનવ આ દુનિયાને છોડી સ્વપ્નોને સંસારે જાય,સમીર કેરી હેરે જ્યારે ફૂલો ધીમાં ઝોલાં ખાય,જૂઈ જતી રમવા...
પંખીઓએ કલશોર કર્યો ભાઈ : નીનુ મઝુમદાર પંખીઓએ કલશોર કર્યો, ભાઈ! ધરતીને સૂરજ ચૂમ્યો,કૂથલી લઈને સાંજનો સમીર આજ વનેવન ઘૂમ્યો. ખુલ્લી પડેલી પ્રીતનો અરથ કળી કળીએ જાણ્યો,શરમની મારી ધરણીએ કાળી રાતનો ઘૂમટો તાણ્યો. પ્રગટ્યા દીવા કૈંક ચપોચપ ઊઘડી ગગન બારી,નીરખે...
શિયાળો ~ ભદ્રેશ વ્યાસ ‘વ્યાસવાણી’ થથરતી થથરતી ઊઠે છે સવારો, પડી જાય ટાઢો સૂરજનોય પારો. ઘડીભર તો લાગે કે જીતી જવાનો, એ તડકોય હારી જતો જંગ સારો. જરા બ્હાર નીકળો તો માલૂમ પડે કે, આ ધરતી ઉપર ટાઢનો છે પથારો. કડક ચોકી પ્હેરો...
રસ્તા વસંતના ~ મનોજ ખંડેરિયા આ ડાળ ડાળ જાણે કે રસ્તા વસંતનાફૂલો એ બીજું કૈં નથી, પગલાં વસંતના ! મલયાનિલોની પીંછી ને રંગો ફૂલોના લૈદોરી રહ્યું છે કોણ આ નકશા વસંતના ! આ એક તારા અંગે ને બીજો ચમન મહીંજાણે કે બે...
ઝાડ તને મારા સોગંદ ~ હિતેન આનંદપરા ઝાડ તને મારા સોગંદ સાચું કહેજે એક પંખીની જેમ કદી ઊડવાનું થાય તને મન ? વરસોથી એક જ જગાએ ઊભા રહીને કંટાળો આવતો નથી ? તારો એક્કેય ભાઈબંધ એની પાસે તને પ્રેમથી બોલાવતો નથી ? સાવ-માણસ-જેવો આ સંબંધ...
વસંતરંગ લાગ્યો ~ નિરંજન ભગત વસંતરંગ લાગ્યો !કુંજ કુંજ પલ્લવને પુંજ પ્રાણ જાગ્યો ડાળે ડાળ કળીઓ શું જોબનમાં ઝૂલતીઆંબાની મ્હોરેલી મંજરીઓ ડોલતી,કોયલ શી અંતરની આરત ખોલતી!વાયરાની વેણુમાં મત્ત રાગ વાગ્યો! પગની પાનીએ રંગ મેંદીનો રેલતી,કાને કેસૂડાંનાં કુંડળ બે મેલતી,કુંજમાં અકેલ કોણ ફાગનૃત્ય...
પ્રતિભાવો