માધવ રામાનુજ ~  સુક્કા સરોવરનો ઘાટ & પછી પગલામાં ચીતર્યાં * Madhav Ramanuj

સુક્કા સરોવરનો ઘાટ

બેડાં મૂકીન તમે બેસજો ઘડીક
હું તો સુક્કા સરોવરનો ઘાટ
વીરડાં ગાળીન પછી ભરજો નિરાંતવાં
મારો ખાલીખમ ઉચાટ

તમને જોયાં ને પાંચ પગલાંની એકવાર
હૈયે જડેલ ભાત સાંભરે
એકવાર છલછલતા હિલ્લોળે પોંખ્યાંનાં
કંકુ ચોખાની વાત સાંભરે
મને પથ્થરનાં શમણાંનાં સમ્મ ફરી જાગે રે
તે દિ’નો ભીનો તલસાટ

ઝાંઝરના મૂંગા રણકાર સમું ગામ
આમ ટળવળતું ટળવળતું જાય
ઝાંઝવાંની પરબો રેલાય તોય વાયરાની
તરસી વણઝાર ના ધરાય
વાત વાદળ કે કાજળની કરતાં જાજો,
વાત સૂરજ કે છૂંદણાંની કરતાં જાજો,
નકર નૈં ખૂટે નોંધારી વાટ

~ માધવ રામાનુજ

ચીતર્યાં સંભારણાં

પછી પગલામાં ચીતર્યાં સંભારણાં …
પહેલું અબોલાના ઓરડાનું અજવાળું
વળતાં ચીતર્યાં રે બંધ બારણાં !

ભીંત્યું ચીતરીને એમાં પૂર્યા ઉજાગરાનાં
સોનેરી રૂપેરી રંગ,
પાણિયારું ચીતર્યું ને બેડામાં છલકાવ્યો
ધગધગતો તરસ્યો ઉમંગ!
તોરણમાં લીલછોયા ટહુકાના સૂર અને
હાલરડે આળેખ્યાં પારણાં !

ફળિયામાં આંબાનો ચીતર્યો પડછાયો
ને ચીતર્યું કૂણેરું એક પાન ,
ચીતરતાં ચીતરતાં ચીતર્યાં ઝળઝળિયાં
ત્યાં નજરનું ખરી ગયું ભાન !
કાળજામાં કોરાતી જાય હજી કૂંપળ
ને ઉંબરમાં અમિયલ ઓવારણાં !

~ માધવ રામાનુજ