કાચબો ચાલે છે ~ લાભશંકર ઠાકર સુકાયેલા સમુદ્રને ઊંચકીને કાચબો ચાલે છે જળાશયની શોધમાં. ~ લાભશંકર ઠાકર ‘ચાલવું‘ એ જ નિયતી – દક્ષા વ્યાસ લાભશંકર ઠાકર આધુનિક ગુજરાતી કવિતાના સીમાસ્તંભરૂપ સર્જકતાથી છલકાતા કવિ. એની સમગ્ર કવિતા પર નજર કરીએ એટલે...
ધરતીને પટે ~ ઝવેરચંદ મેઘાણી ધરતીને પટે પગલે પગલે મૂઠી ધાન વિના નાના બાળ મરે, પ્રભુહીન આકાશેથી આગ ઝરે: અહોરાત કરોડ કરોડ ગરીબોના પ્રાણ ધનિકોને હાથ રમે – ત્યારે હાય રે હાય કવિ ! તને પૃથ્વી ને પાણીતણાં શેણે ગીત ગમે !...
લોકગીત આસો માસો શરદ પૂનમની રાત જો, ચાંદલિયો ઊગ્યો રે સખી મારા ચોકમાં… સસરો મારો ઓલ્યા જલમનો બાપ જો, સાસુ રે ઓલ્યા જલમની માવડી… જેઠ મારો અષાઢીલો મેઘ જો, જેઠાણી ઝબૂકે વાદળ વીજળી… દેર મારો ચાંપલિયો છોડ જો, દેરાણી ચાંપલિયા...
જીવણ સાહેબનું પદ સ્થાવર જંગમ જળ સ્થળ ભરિયોઘટમાં ચંદા ને સૂર રે.. ઘટોઘટ માંહી રામ રમતાં બિરાજે,દિલહીણાથી રિયા દૂર…પ્યાલો મેં પીધેલ છે ભરપુર ~ જીવણ સાહેબ કસ્તુરી પેટાવી કેડા આળેખો ‘ને વાધો…કડી :- ૭૭ ~ સંજુ વાળા ભક્ત કે ભક્તિની વાત...
ચટ્ટાનો ખુશ છે ખુશ છે પાણા પથ્થર વધી રહી છે એની વસ્તી ગામ, શહેર, નગર… પેલી પર્વતશિલા હતી કેવી જંગલ આડે સંતાયેલી હવે આખ્ખે આખ્ખો પર્વત નાગોપૂગો બિચારો ફાટી આંખે જોઇ રહ્યો ને રોઈ રહ્યો કોઈ નથી એનું તારણ હારી...
વતનનો તલસાટ ~ રમણીક અરાલવાળા ગાળી લાંબો સમય દૂરનાં દોહ્યલાં પાણી પી પી, જાવા હાવાં જનમભૂમિએ પ્રાણ નાખે પછાડા. કૂવાકાંઠે કમરલળતી પાણિયારી, રસાળાં ક્ષેત્રેક્ષેત્રે અનિલલહરે ડોલતાં અન્નપૂર્ણા, હિંડોળતાં હરિત તૃણ ને ખંતીલા ખેડૂતોનાં મીઠાં ગીતો, ગભીર વડલા, સંભુનું જીર્ણ દેરું,...
તેજને તાગવા ~ મનહર મોદી તેજને તાગવા જાગ ને જાદવાઆભને માપવા જાગ ને જાદવા. એક પર એક બસ આવતા ને જતામાર્ગ છે ચાલવા, જાગ ને જાદવા. આંખ તે આંખ ના, દૃશ્ય તે દૃશ્ય નાભેદ એ પામવા, જાગ ને જાદવા. શૂન્ય...
મળે સર્વ દીવાની નીચેથી માત્ર અંધારાં મળે,કોઈ પણ હો આંખ આંસુ તો ફક્ત ખારાં મળે. ક્યાં રહે છે કોઈ એનાથી ફરક પડતો નથી,આ ધરા પર જીવનારા સર્વ વણજારા મળે. સાવ નિર્મોહી બની ના જાય તો એ થાય શું?કોઈને જ્યારે બધા...
હું રાજી રાજી ~ ચિનુ મોદી હું રાજી રાજી થઈ ગયો છું જોઈ જોઈનેસપનાઓ તારા આવી ગયા ન્હાઈ ધોઈને એમ જ નથી આવ્યું આ ગગન મારા ભાગમાં,ખાલીપો હુંય પામ્યો છું મારાઓ કોઈને એવું તો કોણ છે નિકટ કે ક્રોધ હું...
સંભવ નથી કે…~ આઝમ કરીમી મન ગૂંગળાઈ જાય છતાં શું કરે હવે : પથ્થર બની ગયા છે પગો શ્વાસશ્વાસના, ધરતીના ચારે હાથ નહીં વિસ્તરે હવે… પૃથ્વી વિશાળ વ્યોમને કહેતી ફરે હવે : ખાબોચિયામાં તૃપ્તિનું હોવું ભરમ હતું, જીવી શકે ન...
ટોળાની શૂન્યતા છું, જવા દો કશું નથી,મારા જીવનનો મર્મ છું, હું છું ને હું નથી. ~ જવાહર બક્ષી આસ્વાદ ~ વિવેક ટેલર વિરક્તિના રંગે રંગાયેલી કલમના સ્વામી જવાહર બક્ષીની લબ્ધપ્રતિષ્ઠ ગઝલનો આ અજરામર મત્લા છે, જેમાંથી स्वની ઓળખની મથામણ સ્ફુટ...
સીમ-ખેત૨માં દેવસ્થાન ફરફરેમનના ખૂણાઓ ત્યારે ભેળા થઈકચસૂરી આંખોમાં સમાય ! અચાનકસમયની ગાંસડીઓ તડાતડ તૂટી;તારીખો વેરઈ ગઈ.એ જ પંથ પર ચાલવાનુંસતત; તોય ઘાસ પાણી જેવું બેઉ કાંઠે વહ્યું જાય.મને આગળ ધકેલી પૂંઠે રહી જાય !પાછલા પડાવ પર કેવું હતું ?માણસના મન...
પરોઢનાં ઝાકળમાં તડકો પીગળે. પીગળે પીગળે પડછાયાના પ્હાડ. ને આંસુમાં ડૂબતી તરતી તરતી ડૂબતી અથડાતી ઘુમરાતી આવે થોર તણી કાંટાળી લીલી વાડ. વાડ પરે એક બટેર બેઠું, બટેર બેઠું, બટેર બેઠું ફફડે ફફડે ફફડે એની પાંખ. દાદાની આંખોમાં વળતી ઝાંખ....
સરોવરના નિષ્કંપ જળમાં ચંદ્રની પ્રદક્ષિણા ફરતી માછલીને કુતૂહલ થાય છે એ તરતો કેમ નથી? ~ પન્ના નાયક આસ્વાદ ~ ભાગ્યેશ જહા પન્નાબેનની કવિતાઓમાં અભિવ્યક્તિ અણિયાળી બનવાને કારણે એની કવિતાકલા આકર્ષે છે. મને કવિતાકલાનું એક સરસ ઉદાહરણ કહી શકાય એવી નાની...
થોડો વગડાનો શ્વાસ ~ જયંત પાઠક થોડો વગડાનો શ્વાસ મારા શ્વાસમાં પહાડોનાં હાડ મારા પિંડમાં ને નાડીમાં નાનેરી નદીઓનાં નીર;છાતીમાં બુલબુલનો માળો ને આંગળીમાં આદિવાસીનું તીણું તીર;રોમ મારાં ફરકે છે ઘાસમાં,થોડો વગડાનો શ્વાસ મારા શ્વાસમાં. સૂરજનો રંગ મારાં પાંદડાં પીએ...
પ્રતિભાવો