આજે સવારે બેઠી નિશાળ,પવન ઘુંટાવે અક્ષર ઝાલી મધુમાલતીની ડાળ. હારબંધ આ કબૂતર ગોખેગઈ કાલનો પાઠ ઝરોખે;સવારનો આ ચન્દ્ર રાંકડો –ધ્રૂજતે હાથે લખેલ આંકડો!સુર્યકિરણની દોરી રેખાકોણ, કહોને, માંડે લેખાં? આજ સવારે બેઠી નિશાળપવન ઘુંટાવે અક્ષર ઝાલી મધુમાલતીની ડાળ. ~ સુરેશ જોશી આવું...
ગરમાળે આવ્યા રે ફૂલ ~ મનહર ઓઝા ગરમાળે આવ્યા રે ફૂલ કે ગરમાળો લૂમેઝુમે, ઉનાળાના શા રે કરું મૂલ કે ગરમાળો લૂમેઝુમે. વૈશાખી વાયરામાં કાચી કાચી કેરીઓ હિલ્લોળા લેતી, મીઠું મીઠું મરકીને લીંબોળી લીમડાના કાનમાં કંઇ કે’તી. મસ્તીમાં બેઉ જણા...
આછી જાગી સવાર ~ પ્રિયકાંત મણિયાર આછી જાગી સવાર,નિંદરની મધુ કુંજ થકી ને સ્વપ્નલોકની પાર. – આછી પારિજાતના શરણે ન્હાઈકોમલ એની કાય,વ્યોમ આયને જેની છાઈરંગ રંગની ઝાંય;ઑઢ્યો પાલવ સાગરજલનો છલછલ નીલનિતાર – આછી લહર લહર સમીરણની વાતીકેશ ગૂંથતી જાણે,અંબોડામાં શું...
સૂરજ જાગ્યો છે સફાળો ~ આરતી શેઠ સૂરજ જાગ્યો છે સફાળો લીલા લીલા પર્ણો ઉપર તડકો કેસરીયાળો, આંખો ચોળે ડાળો સૂરજ જાગ્યો છે સફાળો….. આળસ મરડી બેઠી થાતી ફૂલોની પાંખડીઓ કલા સંકેલી ધુમ્મસ બાંધે રૂની એ ગાંસડીઓ વાદળ દરિયા પાસે ઉઘરાવવા નીકળે...
ઓલ્યા ઝાડવામાં ~ આશા પુરોહિત ઓલ્યા ઝાડવામાં ઊગ્યો સન્નાટોજે ‘દિથી ઝાડવાનો પંખીના કલરવની સાથેનો તૂટ્યો છે નાતો !ઓલ્યા ઝાડવામાં ઊગ્યો સન્નાટો… આખો દિ’ ઝાડ વાટ જોતું રહે છે, કોઈ પંખી તો ડાળીએ બેસેલીલોછમ્મ છાંયડો એ દે છે બધાને એમ મીઠો ગુંજારવ પણ વહેંચેમુજને...
આભમાં કોયલ કીર કબૂતર ~ મણિલાલ દેસાઈ આભમાં કોયલ કીર કબૂતર ઊડેઝાડ જમીનેનભના નીલા રંગમાં ઘડીક તરતાં ઘડીક બૂડે. જલની જાજમ પાથરી તળાવક્યારનું જોતું વાટકોઈ ના ફરક્યું કાબરકૂબરસાવ રે સૂના ઘાટ !એય અચાનક મલકી ઊઠ્યું ચાંચ બોળી જ્યાં સૂડે. વાત...
ઘાસ ~ રીના મહેતા વરસાદનું પાણી પી-પીને પોચી પડી ગયેલી માટીવાળા આ વિશાળ મેદાનમાં ફેલાઈ ગયું છે ઘાસનું સામ્રાજ્ય દૂર નજર પડે ત્યાં સુધી ઘાસ જ ઘાસ. અજાણી વેલીઓ એકમેકને વીંટળાઇ રચી દે છે લીલી ટેકરી ને એની પાછળ ડહોળા...
ઝાડ એકલું જાગે ~ વિનોદ જોશી ઝાડ એકલું અમથું જાગે,બહુ એકલવાયું લાગે… પવન પાંદડું સ્હેજ હલાવી પૂછે ખબર પરોઢે,બપોર વચ્ચે બખોલનો બંજર ખાલીપો ઓઢે;બંધ પોપચાં મીઠ્ઠાં શમણાં માગે,બહુ એકલવાયું લાગે… દળી દળી અજવાળું સૂરજ દડે ખીણમાં સાંજે,હડી કાઢતી હવા ડાળ પર...
મારા ગામની નદી ~ રમેશ આચાર્ય મારા ગામની નદીની વાત ન થાય. છતાં જો કહેવી હોય તો એમ કહેવાય કે મારા ગામની નદી મારી નાની બહેન મુન્નીના માથામાં નાખવાની બૉપટ્ટી જેવી છે. અથવા મારા ગામની નદી મારા મામાને ઘેર મારી મા...
એક દિવસસોસાયટીના સૌએ ભેગા થઈવીજળીના તારને નડતો લીમડોકાપી નાખ્યો.તે રાતેવગડાનાં બધાં ઝાડમારી પથારીમાં આવ્યાં હતાં!મારું એકે મૂળ રાતું થયેલું ન જોતાંએ બિચારાં પાછાં વળી ગયાં…હું ઘણી વારઊંઘમાંથી ઝબકી જાઉં છું,બારણામાં ઝાડનાં પગલાં સંભળાય છે.મારામાં, મૂળ નાખવા માંડ્યું છે આ ઝાડ...
વાદળ પહેરી પહાડો ઊભા જળ પહેરીને ઝાડદૂર મલકનાં જળ સંદેશા ઝીલ્યા કરતાં તાડ . પછીત સુધી પાણી આવ્યાં ઉંબર સુધી ઘાસઘર આખામાં ફરી વળી છે અંધકારની વાસ. શૃંગે શૃંગે વાદળ બેઠાં ખીણોમાં રોમાંચવૃક્ષ વેલને ચહેરે ચહેરે ચોમાસું તું વાંચ. ‘નવવધૂની...
પ્રતિભાવો