લલિત ત્રિવેદી ~ સાવ સામે છો & આ સતત * Lalit Trivedi

યાને એક મંદિર છે

સાવ સામે છો તું, ઈશ્વર ! યાને એક મંદિર છે
આપણી વચ્ચે છે અંતર યાને એક મંદિર છે !

મેં મને પોતાને કંડારી ઘડેલો છે તને
જોઈ લે… એકેક પથ્થર યાને એક મંદિર છે.

બાપદાદાના સમયથી એક ખૂણો છે હજી
મારું પોતાનું જ આ ઘ૨ યાને એક મંદિર છે

ક્યાં સુધી ઈશ્વર છે તું ને ક્યાં સુધી નશ્વર છું હું
ક્યાં સુધી મારું મુકદ્દર યાને એક મંદિર છે

ક્યાંથી આ મધરાતમાં ખુશ્બૂ પૂજાના ફૂલ-શી
ક્યાંથી આ વગડે છે ઝાલર યાને એક મંદિર છે

એક દી’ જોયું કે મારામાં ય એક સૂરદાસ છે
એક દી’ જોયું કે ભીતર યાને એક મંદિર છે !

~ લલિત ત્રિવેદી

ક્યાં?

આ સતત તરવાનું ઘટે છે ક્યાં ?
માછલી જળમાં છટપટે છે ક્યાં ?

આપણે આજીવન ત્વચાકેદી
આંગળી સ્પર્શને વટે છે ક્યાં ?

ઠેસના રક્તની પીડા શી છે ?
વાગતું જાય છે, મટે છે ક્યાં ? ?

સૂર્ય ઊગવા સમું બને છે શું ?
પોપચાં તોય પટપટે છે ક્યાં ?

રોજ થાતી કથાના ભાવિક-શા
શ્વાસના હોંકારા ઘટે છે ક્યાં ?

~ લલિત ત્રિવેદી

5 Responses

  1. બન્ને રચનાઓ ખુબ સરસ ખુબ ગમી

  2. Minal Oza says:

    સરસ કવિતાઓ છે. ‘સૂર્યના ઊગવા સમું બને છે ક્યાં ‘ એવાતનો મર્મ સમજવા જેવો છે. અભિનંદન.

  3. બંને ગઝલો માર્મિક, ખૂબ સરસ.

  4. હરીશ દાસાણી.મુંબઈ says:

    મર્મભેદી રચનાઓ

  5. Pranav Trivedi says:

    વાહ, સાહેબ…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

%d bloggers like this: