લક્ષ્મી ડોબરિયા ~ એના સુધી & નામજોગી ક્યાં * Laxmi Dobariya  

અવકાશ છે હજુ પણ

એના સુધી જવાનો, અવકાશ છે હજુ પણ.
પગ વાળી બેસવાનો, અવકાશ છે હજુ પણ.

મ્હોરાં ઊતારવાનો, અવકાશ છે હજુ પણ.
હળવાશ માણવાનો, અવકાશ છે હજુ પણ.

જે કંઈ થયું છે એમાં, બીજું તો થઈ શકે શું?
મનને વલોવવાનો, અવકાશ છે હજુ પણ.

કંઈપણ નથી..ના ગીતો ગાવાનો ક્યાં વખત છે?
આનંદ વ્હેંચવાનો, અવકાશ છે હજુ પણ.

પ્રશ્નો છે એક સરખા, કિન્તુ જવાબ નોખાં,
તાજું વિચારવાનો, અવકાશ છે હજુ પણ.

મતભેદ છે અડીખમ, ને તોય ચાલી ચર્ચા,
સંવાદ સાધવાનો, અવકાશ છે હજુ પણ.

આ એક વાત જાણી અજવાળું થઈ ગયું છે,
અંધારું તાગવાનો, અવકાશ છે હજુ પણ.

~ લક્ષ્મી ડોબરિયા

પોઝીટીવીટીની ગઝલ. જીવનમાં ખોટું નથી થયું એવું નહીં પણ સુધારવાનો, પસ્તાવો કરવાનો વખત છે હજુ.  મોડું નથી થયું. ભૌતિક બાબતોથી સૂત્ર વણતા જઈને અંતે આત્મભાન સુધી લઈ જવાની સુંદર કળા.

મજબૂરી છે

નામજોગી ક્યાં બધી મજબૂરી છે.
સૌને સૌની પોતિકી મજબૂરી છે.

કોઈનું કંઈ તું છુપાવી નહિ શકે,
આયના, તારી જુદી મજબૂરી છે!

સાચવી લ્યો છો સમય, સગપણ તમે,
શક્ય છે એમાં છૂપી મજબૂરી છે.

રાવ લીધાની, દીધાની ક્યાં કરું?
જ્યાં ખબર પણ પૂછવી મજબૂરી છે.

કેમ એને અવગણી આગળ વધું?
પગમાં આવી ને પડી મજબૂરી છે.

હાથ એણે કોઈ દિ’ છોડ્યો નથી,
મજબૂરીની પણ કશી મજબૂરી છે.

કામ કેવાં કેવાં થ્યા એના થકી,
કેમ કહેવું કે બૂરી મજબૂરી છે.

~લક્ષ્મી ડોબરિયા

આ ગઝલ વાસ્તવિકતાના આયનાને લઈને આવી છે. આશાવાદી થવું એ ખૂબ સારી વાત તો વાસ્તવિકતાને સ્વીકારવી એ એનાથીએ વધુ મોટી વાત. સચ્ચાઈનો સ્વીકાર માનવીમાં એક નોખી જ હિંમત પેદા કરે છે જે અંતે તો અજવાળા તરફ દોરી જાય છે.