ડો. મુકેશ જોશી ~ શૂન્યતાની બદબાકી * Dr. Mukesh Joshi
આવડે તો આવડે
શૂન્યતાની બાદબાકી, આવડે તો આવડે!
રીત છે તો સાવ સાદી, આવડે તો આવડે!
જીત પોતે દોડતી આવી મને ભેટી પડી;
એ કસુંબલ હાર પાછી, આવડે તો આવડે.
એટલે ઘૂંટ્યા કરું છું દર્દની માફક ભલા;
એમની એ યાદ પાછી, આવડે તો આવડે.
કાં ઉનાળે, કાં શિયાળે, કાં પછી વરસાદમાં;
વાત પાછી બારમાસી, આવડે તો આવડે.
શું ખરેખર જાણવા જેવું હશે આ જગ મહીં;
એ વિશેની જાણકારી, આવડે તો આવડે!
આયનામાં પણ પરિચિત કોઈ ના ચહેરો મળે;
એ હદે તો પાયમાલી, આવડે તો આવડે!
જ્યાં તમે ઇચ્છો ભલા, એ ત્યાં તમે છોડી શકો;
શ્વાસની એ શાહુકારી, આવડે તો આવડે!
~ ડૉ. મુકેશ જોષી
આખી ગઝલ ગમી. છેલ્લા બે શેર ખૂબ સુંદર થયા છે. ‘શ્વાસની એ શાહુકારી…’માં વાત ભલે જાણીતી છે પણ રજુઆતમાં કમાલ દેખાય છે.
એક અલગારી ભાવ લઈને આવતા પાંચમા શેરનું ચિંતન પણ એટલું જ ગમ્યું…
સ…રસ ગઝલ.
સુંદર ગઝલ
વાહ ખુબ સરસ ગઝલ
વાહ્ , સરસ ગઝલ