એષા દાદાવાળા ~ ઘર ઘરની રમતમાં & હું કવિતા લખું છું * Esha Dadawala

ઘર ઘરની રમત

આજે
ઘર ઘરની રમતમાં
એ પપ્પા બન્યો
અને સાચુકલા પપ્પાની જેમ જ
મમ્મીની સામે આંખોને લાલ કરીને જોયું

મમ્મી સહેજ ધીમા અવાજે બોલી
“એટલીસ્ટ છોકરાઓની હાજરીમાં તો…”
અને પપ્પાનો અવાજ
રોજ કરતા સહેજ મોટો થઇ ગયો,

પછી થોડીઘણી બોલાચાલી
મમ્મીના ડુસકાં-
અને પછી
બરાબર એ દિવસની જેમ જ
પપ્પાની લાલ આંખોનાં ઉઝરડા
મમ્મીના ગાલ પર પડી ગયા..!

પછી
પાપા બનેલો દીકરો
ખૂણામાં ગોઠવેલા ખોટુકલા વાસણોને લાત મારી
ઘરની બહાર નીકળી ગયો
બરાબર સાચુકલા પપ્પાની જેમ જ..!
અને
દુપટ્ટાની જરા અમથી સાડીમાં લપેટાઈ
મમ્મી બનેલી દીકરી પણ
સાચુકલી મમ્મીની જેમ જ
એના વિખેરાઈ ગયેલા ઘરને ફરી પાછું
ભેગું કરવામાં લાગી ગઈ…!

~ એષા દાદાવાળા

પૂરી કાવ્યાત્મકતા સાથે એષાએ રોજબરોજનું તાદૃશ્ય ચિત્રણ કર્યું છે અને ચેતવણી પણ…. કાશ, એટલિસ્ટ પોતાના સંતાનની ખાતર મા-બાપો આ સમજી શકે !

સમજણ !!

હું કવિતા લખું છું
હું કવિતામાં તને લખું છું
હું કવિતામાં તને જ લખું છું

ક્યારેક વિચારું
તું ન હોય ત્યારે કવિતા હોય…
તું ન હોય ત્યારે જ કવિતા હોય…
તું ન હોય ત્યારે તો કવિતા હોય જ…

અને જ્યારે જ્યારે
મળવાનો વાયદો કરી તું નથી આવતો
ત્યારે ત્યારે
હું ‘કવિતા’ પાસે જતી રહું છું

પ્રસુતિની સરહદે
જન્મી નહીં શકેલી
થોડી-ઘણી ઘટનાઓને
સાચવી લે છે કવિતા

કવિતા મને સાચવી લે છે
કવિતા તને સાચવી લે છે

કવિતા સમજદાર છે
બે વ્યક્તિ વચ્ચે પડેલી નાનકડી
જગ્યામાં ફૂલ ઉગાડી શકે છે !!

~ એષા દાદાવાળા