સુંદરજી બેટાઈ ~ બે કાવ્યો * Sundaraji Betai

સુંદરજી બેટાઈ ~ ન હું ઝાઝું માગું

(ખંડશિખરિણી)

ન હું ઝાઝું માગું, નથી મારું ત્રાગું
પણ હૃદયમાં જે વ્રણ પડયા,
સહુ સકળ એની બળતરા
વિના ચીસે, વિના રીસે
બસ સહનનું એવું બલ દે.

ન હું ઝાઝું માગું, નથી મારું ત્રાગું
મુજ રિપુ રિપુત્વે મચી રહે
છતાં મારે હૈયે કદીય પ્રતિશત્રુત્વ ફણગો
ફૂટીને ફેલાયે વિષતરુ – ન એવું કદિ બને
બસ સહનનું એવું બલ દે.

ન હું ઝાઝું માગું, નથી મારું ત્રાગું
મુજ જ જીવન છો ને, વિફલ આ
બને, તોયે કો’નાં ઉર-ઉપવનો ધ્વસ્ત કરવા
અજાણે કે જાણે
કદીય કો ટાણે; મુજ થકી કશુંયે નવ બને
બસ સહનનું એવું બલ દે.

ન હું ઝાઝું માગું, કરું વા ના ત્રાગું,
પણ કદાપિ એવું પણ બને
હું જેવાની રાખે જન્મભૂમિનાં ખાતર બને
દઉં તો દગ્ધી હું મુજ જીવન સંપૂર્ણ હૃદયે
હૃદય ગરવે મત્ત ન બને,
મન નવ ચઢે તર્કચકવે
બસ મરણનું એવું બલ દે.

~ સુંદરજી બેટાઈ

કવિના જન્મદિને સ્મૃતિવંદના

સુંદરજી બેટાઈ ~ અલ્લાબેલી, અલ્લાબેલી

અલ્લાબેલી, અલ્લાબેલી
જાવું જરૂર છે
બંદર છો દૂર છે
બેલી તારો, બેલી તારો
બેલી તારો તું જ છે
બંદર છો દૂર છે!

ફંગોળે તોફાની તીખાતા વાયરા,
મૂંઝાયે અંતરના હોયે જે કાયરા
તારા હૈયામાં જો સાચી સબૂર છે
છોને એ દૂર છે!

આકાશી નૌકાને વીજ દેતી કાટકા,
તારી નૌકાનેય દેતી એ ઝાટકા
મધદરિયો મસ્તીમાં છોને ચકચૂર છે
બંદર છો દૂર છે.

આંખોના દીવા બુઝાયે આ રાતડી,
ધડકે ને ધડકે જે છોટેરી છાતડી
તારી છાતીમાં, જૂદેરું કો શૂર છે.
છોને એ દૂર છે!

અલ્લાબેલી, અલ્લાબેલી,
જાવું જરૂર છે
બંદર છો દૂર છે
બેલી તારો, બેલી તારો
બેલી તારો તું જ છે
બંદર છો દૂર છે!

~ સુંદરજી બેટાઈ

‘જ્યોતિરેખા’ ખંડકાવ્ય
‘સદગત ચંદ્રશીલા’ – કરૂણ પ્રશસ્તિ કાવ્ય