હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ ~ બે ગઝલ * Harsh Brahmabhatt

જીવી જવાના

અમે રાખમાંથીયે બેઠા થવાના,
જલાવો તમે તોયે જીવી જવાના.

ભલે જળ ન સીંચો તમે તે છતાંયે,
અમે ભીંત ફાડીને ઊગી જવાના.

ધખો તમતમારે ભલે સૂર્ય માફક,
સમંદર ભર્યો છે, ન ખૂટી જવાના.

ચલો હાથ સોંપો, ડરો ન લગીરે,
તરી પણ જવાના ને તારી જવાના.

અમે જાળ માફક ગગન આખું ઝાલ્યું,
અમે પંખી એકે ન ચૂકી જવાના !

~ હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ

કેટલાક માનવીઓ પોતાના મૂળમાં કંઈક એવા તંતુઓ લઈને આવ્યા હોય છે કે ગમે તેવા તોફાન, આંધીઓ, વાવાઝોડા સામે અડીખમ રહે છે…. જીવી જાય છે…  રાખમાંથી બેઠા થનાર ફિનિક્સ પંખીઓ જેવા….

શરૂઆત કરીએ

આવનારી સૌ ખુશીની વાત કરીએ,
એક નવી શરૂઆતની શરૂઆત કરીએ.

હરવખત શું મ્હાત થઈ જાવું દુઃખોથી,
ચાલ આ વખતે દુઃખોને મ્હાત કરીએ.

જેટલા સુંદર, સુઘડ ને સ્વચ્છ બાહર,
દોસ્ત અંદરથીય એવી જાત કરીએ.

હોઈએ ત્યાં મ્હેંકતું કરીએ બધુંયે,
ઘર, નગર, આખ્ખું જગત રળિયાત કરીએ.

જે મળ્યું એને કરી સૌથી સવાયું,
આવનારી કાલને સોગાત કરીએ.

~ હર્ષ બ્રહ્મભટ્ટ

આશા અને ઉમંગની ગઝલ…