ભાસ્કર ભટ્ટ ~ ફળીયે ઢોલ * Bhaskar Bhatt
ફળીયે ઢોલ ઢબૂકયા ત્યારે હૈયે દાંડી વાગેદોરે વીંટી એક ઢીંગલી, ફળિયું જઈ છલાંગે…. આંખોનું જે રતન હતું તે આંસુ થઈ વછૂટેઢીંગલીના આ મૈયર ઘરનું એક આયખું ખૂટેઅષાઢ આંખે ઊતરી આવે, ફૂલ્યા ફાલ્યા ફાગે…. ખૂલ્યા તોયે બંધ રહે છે ઘરનાં બારી...
પ્રતિભાવો