પ્રફુલ્લ પંડ્યા ~ દર્પણ સામે * Prafull Pandya
દર્પણ સામે ઊભા રહીને ઘણું વિચારી લીધાં પછીથી
ચ્હેરા જેવું બોલી દઇને દરિયા સામે નીકળું !
પડછાયાને પામી લેવાં તેજલિસોટા તાણી લેવાં,
આ છેડેથી હું દોડું ને ઓ છેડેથી મને જોઈ કોઈ વાદળ !
અરે! દોડધામ પૂરી થૈ ને મનની મનમાં રહી ગઈ ત્યારે
આગળ પાછળ જેવું લખવાં હાથમાં ઝાલું કાગળ કોરો કાગળ !
કાગળ સામે ઊભા રહીને ઘણું વિચારી લીધાં પછીથી
ભ્રમણા જેવું બોલી દઇને ખુદની સામે પીગળું !
પીગળી જાશે કાયા મારી ધારી લઉં છું કારણ કે હું
પાંચ પાંડવ ને હિમ વચ્ચેનાં જુનાં સંબંધમાં માનું છું !
વરસો જુનાં વરસો સાથે અંગત બનવાની ભ્રમણામાં
મને ઊતરી દીધો મેં એવી સમજણનું પાનું છું !
સમજણ સામે ઊભા રહીને ઘણું વિચારી લીધાં પછીથી
સાચું ખોટું બોલી દઇને દર્પણ સામે નીકળું !
– પ્રફુલ્લ પંડ્યા
જાત સાથે વાત કરવાની, જાતને ક્યાંક ખોળવાની, અચાનક ક્યાંક ક્ષણભર પોતાને સાંપડી યે જવાની મથામણ આ ગીતમાં વરતાય છે ને સાથે સાથે સમજુ ભાવક પણ આ જ ક્રિયાના પ્રવાહમાં તણાય એવું બને ! ‘દર્પણ’ અને ‘પડછાયા’ જેવા જાણીતા પ્રતીકો પાસેથી કવિએ સાવ નોખું કામ લીધું છે.
‘મને ઊતરી દીધો મેં એવી સમજણનું પાનું છું !’ કવિના બીજા એક ગીતમાં પણ આવું જ ઊંડું ચિંતન ભર્યું છે,
ક્યાંક સપાટી કાગળની ને ક્યાંક અરીસે ફૂંક!
ટાપુ જેવા વિચારને જા દરિયા વચ્ચે મૂક! – પ્રફુલ્લ પંડ્યા
4.1.21
***
Purushottam Mevada, Saaj
13-04-2021
કવિ શ્રી પ્રફુલ્લ પંડ્યાનું અદ્ભુત ગીત છે, માણ્યું.
પ્રતિભાવો