સરૂપ ધ્રુવ ~ ઓછા પડ્યાં Sarup Dhruv

આમ તો અઢળક હતાં મ્હોરાં, છતાં ઓછાં પડ્યાં
જળ લઈ ખોબોક, ચહેરા એ પછી જોવા પડ્યા

આપણે માન્યું હતું કે હાથ જશરેખા હશે
ચાડિયાના દેશમાં ટૌકા ઊગ્યા : ભોંઠા પડ્યા

વ્હાણ નામે પથ્થરો તાવીજ બાંધીને તર્યા
પણ કિનારો આવતાંમાં કેમ પગ ખોટા પડ્યા ?

હાલતા’તા ચાલતા’તા તોય પડછાયા હતા
શ્વાસમાં પીંછીં ઝબોળી તોય તે કોરા પડ્યા

લોહીના જંગલમાં દાવાનળ ફૂંકાયો – દોડજો
એ પછી કહેતા નહીં “વાદળ છીએ – મોડા પડ્યા”

ફૂંક મારીને પગેરું હોલવી દે એ બીજા
આપણી પાછળ ભલેને, શ્વાસનાં ટોળાં પડ્યા

~ સરૂપ ધ્રુવ

સરુપ ધ્રુવના કાવ્યસંગ્રહનું નામ સળગતી હવાઓ. એમની કવિતાને સ્પર્શો અને દઝાય નહીં એવું કેમ બને? પણ આ આક્રોશ સમાજ સામે છે, ન ઓલવાતી સમસ્યાઓ સામે છે, આ કટાક્ષ પરંપરાઓ અને એના પ્રેમમાં રહેનારાઓ માટે છે. અને આવા અવાજો વગર સમાજ વાંઝિયો ન થઈ જાય?