કાલિંદી પરીખ ~ ઘાટા મુલાયમ વાળ

ઘાટા મુલાયમ વાળ 

હવે પાતળા થવા લાગ્યા છે.

સ્નેહ-સંબંધોનું પોત 

હવે કંઈક ઝાંખું થતું જાય છે. 

એક વખતના માનેલા સ્વજનો

અને વતન પણ –

બદલાયેલા લાગે છે. 

…

જેમ જેમ સફેદ વાળ વધતાં જાય છે 

તેમ તેમ હું મુજથી નજીક થતી જાઉં છું.

ગૂંચળું વળેલા વાળાને સરખા કરું છું

સૂતેલી પળોને જગાડું છું. 

સફેદ કેશને કરું શ્યામ ?

ના, એ તો ધજા

જ્યાં મારો અંતિમ મુકામ.

– કાલિંદી પરીખ 

1.12.20

જગત સામે જાતનું પોત બદલાતું રહે છે, જીવને આ બદલાવનો અનુભવ અમુક સમયે થયા કરે. આ સૌના અનુભવની વાત છે. અલબત્ત એનો સ્વીકાર સામાન્ય રીતે અઘરો હોય છે ! અહીંયા કવયિત્રીએ એ સ્વીકાર અને એનો જાહેર એકરાર પણ કર્યો છે ! જીવનની સામાન્ય બાબતોને એક જુદી નજરથી જોવાની કવિને મળતી કુદરતી બક્ષિસ આ શબ્દોમાં તરવરે છે. વાળની સફેદી, જીવનનો અનુભવ જાગૃત માનવીને ‘સ્વ’ને પામવામાં સહાયક બને છે. આ ‘સ્વ’ની જાહોજલાલી તો જેમણે અનુભવી હોય એ જ જાણે ! કવિ જયંત પાઠકના શબ્દોમાં ‘અનુભવ ગહરા ગહરા’ આ અનુભવની ધજા અંતિમ મુકામ સુધી ફરકતી રહે એ ભાગ્યશાળી ! 

સાભાર : ‘ક્યાંક વચ્ચે દિવાલ’  કાવ્યસંગ્રહ