રવિગાન
હે નાથ, જેમની પાસે તારા સિવાય સર્વ કાંઇ છે તેઓ, જેમની પાસે તારા સિવાય બીજું કશું જ નથી તેમની હાંસી કરે છે.
**
સાગર જેમ પૃથ્વીને ઘેરી વળેલો છે તેમ હે નારી તારા આંસુની ગંભીરતા વડે તું સંસારના હૈયાને ઘેરી વળેલી છે.
**
સૂર્યનો પ્રકાશ મને સ્મિત વડે વધાવે છે. વર્ષા, તેની વિષાદમય બહેન મારા હૃદયની સાથે ગોઠડી કરે છે.
**
સંધ્યાનું આકાશ એ મારે મન કોઈ બારી છે, ત્યાં દીપક જલે છે, અને તેની પાછળ કોઈ પ્રતીક્ષા કરી રહ્યું છે.
**
બીજાનું ભલું કરવા માટે જે ઘાંઘો થઈને ફરે છે, તેને જાતે ભલા થવાનો વખત નથી મળતો.
સાભાર : ‘રવિ–લહર’ – વસંત પરીખ
2.5.21
પ્રતિભાવો