સુરેશ જોશી * સગુણા રામનાથન અને રીટા કોઠારી * Suresh Joshi * Saguna Ramnathan * Rita Kothari

સુરેશ હ. જોષી ~ કવિનું વસિયતનામું

કદાચ હું કાલે નહિ હોઉં:
કાલે  જો સૂરજ ઊગે તો કહેજો કે
મારી બિડાયેલી આંખમાં
એક આંસુ સૂકવવું બાકી છે .

કાલે જો પવન  વાય તો કહેજો કે
કિશોર વયમાં એક કન્યાના
ચોરી લીધેલા સ્મિતનું પક્વ ફળ
હજી મારી ડાળી પરથી ખેરવવું બાકી  છે .

કાલે સાગર છલકે તો કહેજો કે
મારા હૃદયમાં ખડક થઇ ગયેલા
કાળમીંઢ ઈશ્વરના ચૂરેચૂરા કરવા બાકી છે .

કાલે જો ચંદ્ર ઊગે તો કહેજો કે
એને આંકડે ભેરવાઈને બહાર ભાગી છૂટવા
એક મત્સ્ય હજી મારામાં તરફડે છે .

કાલે જો અગ્નિ પ્રકટે તો કહેજો કે
મારા વિરહી પડછાયાની ચિતા
હજી પ્રગટાવવી બાકી છે.
કદાચ કાલે હું નહિ હોઉં.

*****

A POET’S LAST WILL AND TESTAMENT – Suresh Joshi

If perchance I should happen to die
Tomorrow at sunrise, remember to say
A tear still rests between these closed eyelids
That must gently be dried or wiped away.

When the winds blow tomorrow remember to tell them
The smile of a girl stolen sometime when young
Is a ripened fruit that waits to be shaken
Down from my branches where it is hung.

Tomorrow when breakers roll in from the shore
And the sea surges forward, remember to say
That the pitiless rock of God in my heart
Waits to be broken by waves in their play.

The moon will rise tomorrow. Remember
To speak of my struggle to set myself free;
A twisting and turning  fish on a fish-hook,
I longed to slip downward, sliding into the sea.

When the fires are kindled tomorrow please tell them
My pining shadow on the pyre will lie
Awaiting the flames that leap up to the sky.
That is, if perchance I should happen to die.

અનુવાદ : સગુણા રામનાથન અને રીટા કોઠારી 

12.5.22

*****