પ્રફુલ્લ પંડ્યા ~ પ્હેરેલા નાકનું ગીત * Prafull Pandya 

હાથ તૂટી ગ્યા, પગ તૂટી ગ્યા, તો ય બચી ગયું નાક !
યુધ્ધમાં ગતિ એમ પામ્યા જાણે ખેતરે ઝૂલે પાક !

આમ તો આપણે અદના માણસ,
અદથીયે થોડા ઓછાં!
કોણ જાણે કેમ સૌએ માર્યા,
આપણા વિશે લોચા !
લોચાએ પણ લોચન દીઠાં, થઈ ગ્યો આપણો ઠાઠ!
આપણું બધું સાવ તૂટી ગયું, એક બચી ગયું નાક !

પછી લોચન પાસે જઈને ઊભાં,
અરમાનો બહુ ઊંચા,
રૂપનું પ્રતિક બોલી ઊઠયું,
અબતક નહીં કુછ સોચા ?
આપણે પછી બોલીએ શું ભૈ, આપણો હોય જ્યાં વાંક !
આપણું બધું સાવ તૂટી ગયું, એક બચી ગયું નાક !

~ પ્રફુલ્લ પંડ્યા

આ કવિના ટેરવાંમાં એવો જાદુ છે કે મનમાં જે વિષય ઊગે, એના પર એક મજાનું ગીત રચાઇ જાય. કવિના મનમાં આવો વિષય ઊગવો એ ય હટકે વાત છે.

આ ગીતને માત્ર હાસ્યગીતમાં નહીં ખપાવી શકાય. જાતને આયના સામે ધરી પોતાના ઉપર કટાક્ષ વેરવામાં કવિએ પાછીપાની નથી કરી. (અલબત્ત જાતને એ જગતને, સમજે એને) અને તોયે હાસ્યરસની છોળ તો ખરી જ ખરી…. વાહ કવિ !