પારૂલ કંદર્પ દેસાઇ ~ સોયદોરો
સોય શીખવે છેઃ
સંધાવા માટે વીંધાવું પડે છે આરપાર.
દોરો શીખવે છેઃ
સાંધવા માટે
પરોવાવું પડે છે આરપાર.
000
જો તું પરોવાઈ ન શકે
મારી અંદર દોરાની જેમ
તો હું
કેવી રીતે સાંધીશ
આ ફાટી ગયેલા આભને?
000
આમ તો સોય
સાવ મામૂલી, તુચ્છ,
એની કાંઈ કિંમત નહીં.
પણ એકવાર
સોયમાં દોરો પરોવાઈ જાય
પછી
સર્જાય છે ચમત્કાર
વેરવિખેર કાપડના તાકાઓ
ફેરવાઈ જાય છે વસ્ત્રમાં.
ઢાંકે છે એ સમગ્રને, સમસ્તને
~ પારુલ કંદર્પ દેસાઈ
સોય-દોરો કાવ્યગુચ્છ બહુ સુંદર છે. અહીં તો એમાંથી ત્રણ જ લીધા છે.
સોય-દોરા જેવી નાનકડી ચીજમાંથી કેવું સરસ જીવનદર્શન ! સ્ત્રીને જ સૂઝે એવો વિષય
સોય દોરો સરસ કાવ્ય સોય અને દોરો તો અેકબીજા ને જોડવા નુ કામ કરે છે કબીર સાહેબે પણ કાતર અને સોય નુ સરસ ઉદાહરણ આપેલ છે આભાર લતાબેન
ખૂબ સુંદર કાવ્ય.
સોય-દોરા દ્વારા જીવનદર્શન સુપેરે આલેખાયેલું છે.
શ્રી દક્ષા વ્યાસની ” કિચન પોયેમ્સ” પણ આ સંદર્ભે યાદ આવી.
સોય દોરાના પ્રતીકાત્મક ઉપયોગથી કાવ્યસિદ્ધિ કરી.
ખૂબ જ સુંદર અભિવ્યક્તિ.
સરસ ભાવાભિવ્યક્તિ