કિશોર બારોટ ~ લંબ ચોરસ બારીએથી & સથવારાની * Kishor Barot

*મરણાસન્ન વ્યક્તિની ગઝલ*

લંબ ચોરસ બારીએથી ઝાંકવાનું છે હવે,
એક ટુકડો આભ ત્યાંથી ચાખવાનું છે હવે.

જીવ પર આવી, ઝઝૂમી, શ્વાસ લેવાના સતત
કાળ સામે યુદ્ધ નોખું માંડવાનું છે હવે

એક સાંધે, ત્યાં જ તૂટે તેર નાડી સામટી,
આભ ફાટ્યું, ક્ષીણ દોરે સાંધવાનું છે હવે.

જીવ માફક જાળવી જેનું હતું કીધું જતન,
સાવ નોંધારા મૂકી દઈને જવાનું છે હવે

રોમરોમે લાખ વીંછી ડંખ મારે છે સતત,
ઓશિયાળા મૌનથી ચિત્કારવાનું છે હવે.

ભરબપોરે સૂર્ય ટાઢોબોળ થાતો જાય છે,
કઈ ક્ષણે થાશે બરફ એ ધારવાનું છે હવે.

~ કિશોર બારોટ

આ કવિની કવિતાના વિષયો આકર્ષિત કરે છે. જીવનની અનોખી પળોને તેઓ કવિતામાં મઢી લાવે છે અને પૂરી કાવ્યાત્મકતાથી ! જુઓ આજનાં બંને કાવ્યો !

*સંબંધવિચ્છેદની ક્ષણે*

સથવારાની છેલ્લી પળને શીદ ક્લુષિત કરીએ,
હશે ઋણાનુબંધ આટલો, સહજ સ્વીકારી લઈએ.
હૈયામાં સદ્ભાવ ધરીને, હસતાં છુટ્ટાં પડીએ.
હશે ઋણાનુબંધ આટલો, સહજ સ્વીકારી લઈએ.

જીવનપથના એક મુકામે, હું ને તું બે મળ્યાં,
દૂધમાં સાકર માફક બંને એકબીજામાં ભળ્યાં,
એ મીઠપને થૂંકી, શાને કડવો ક્લેશ ચગળીએ?
હશે ઋણાનુબંધ આટલો, સહજ સ્વીકારી લઈએ.

ગંગા તીરે તરતા દીવા પળ બે પળ જો મળે,
મળ્યાં એટલી મોજ ગણીને તરત જ છુટ્ટાં પડે.
એમ જ બસ ઝળહળતાં રહીને કાળપ્રવાહે વહીએ.
હશે ઋણાનુબંધ આટલો, સહજ સ્વીકારી લઈએ.

~ કિશોર બારોટ

જોડાવું, છૂટા પડવું નિયતિ છે પણ એનું આ સત્ય જો જાણીને આચરી શકાય તો સંસાર કેટલો સુંદર બની જાય !