विनोदकुमार शुक्ल ~અનુ. લતા હિરાણી * Vinodkumar Shukla * Lata Hirani
हताशा से एक व्यक्ति बैठ गया था
व्यक्ति को मैं नहीं जानता था
हताशा को जानता था
इसलिए मैं उस व्यक्ति के पास गया
मैंने हाथ बढ़ाया
मेरा हाथ पकड़ कर वह खड़ा हुआ
मुझे वह नहीं जानता था
मेरे हाथ बढ़ाने को जानता था
हम दोनों साथ चले
दोनों एक दूसरे को नहीं जानते थे
साथ चलने को जानते थे।
~ विनोद कुमार शुक्ल
હતાશ થઈ એક વ્યક્તિ બેસી પડ્યો
એ વ્યક્તિને હું નહોતો જાણતો
હતાશાને જાણતો હતો
એટલે હું તેની પાસે ગયો
હાથ લંબાવ્યો
મારો હાથ પકડીને એ ઊભો થયો
એ મને નહોતો જાણતો
મારા લંબાયેલા હાથને જાણતો હતો
અમે બંને સાથે ચાલ્યા
અમે બંને એકબીજાને જાણતા નહોતા
સાથે ચાલવાનું જાણતા હતા.
~ વિનોદકુમાર શુક્લ
અનુ. લતા હિરાણી
વાહ ત્રણેય ઘટના મર્મજ્ઞ છે.
ખૂબ સરસ, અનુવાદ પણ સરસ.
સદભાવ અને સમભાવની સુંદર કવિતા