સુરેન ઠાકર ~ કલરવોના ઘર સમું * Suren Thakar

સાંભરે

કલરવોના ઘર સમું કલબલતું આંગણ સાંભરે,
સાવ લીલુંછમ હજી આજેય બચપણ સાંભરે.

જીવ માફક જાળવ્યાં ભવનાં એ ભારણ સાંભરે,
વ્હાલસોયાં થઈને સોંસરવાં સર્યા-જણ સાંભરે.

આયખા આડે જો ઘુમ્મસ હોય તો પણ સાંભરે,
ક્યાંય બિમ્બાય હતો એ મનનું દર્પણ સાંભરે.

કોક દિ’ એવું બને કે આંખમાં આંધિ ચઢે,
કોક દિ’ એવું બને કે વાત બે-ત્રણ સાંભરે.

ગહેક પીધી ને રગેરગથી કસુંબલ થઇ ગયો,
આયખે અનહદ ભર્યો એ ટહુકે સાજણ સાંભરે.

સાવ અણધાર્યા સમયના ઘૂંટ ઘેરાતા ગયા,
કેટલી અણગત છતાં તરસી એ પાંપણ સાંભરે.

બંધ મુઠ્ઠીમાં હતી આકાશની ગેબી અસર,
એટલે કૈં કેટલાં કોડીલા સગપણ સાંભરે.

સાવ ધુમ્મસીયા ચહેરાઓ હવે વાંચી શકું,
સાવ આભાસી સંબંધોનાંય પગરણ સાંભરે

~ સુરેન ઠાકર