વજેસિંહ પારગી ~ બે અછાંદસ
🥀🥀
*વૃદ્ધની પ્રાર્થના*
એકાકી વૃદ્ધ
બેઠો છે
સુકાઈ ગયેલા વૃક્ષ નીચે
વૃદ્ધ જુએ છે-
ઘડીકમાં વૃક્ષ સામે
ઘડીકમાં જાત સામે
ને મનોમન પ્રાર્થે છે:
ક્યાંકથી કઠિયારો આવે
ને વૃક્ષભેળો મનેય કાપી જાય.
~ વજેસિંહ પારગી
🥀🥀
દરિયો તો
દુનિયા ડૂબાડી દે એવો
ને કવિતા તો
કાગળની હોડી.
કવિતા બહુ બહુ તો
આંગણામાં ભરાયેલા ખાબોચિયામાં
દરિયાનો અહેસાસ કરાવી શકે
કે હોડી તરતી મૂકતા બાળકનો વિસ્મય
આંખમાં આંજી શકે.
જો તરી જવાની મંછા ન હોય
ને ડૂબી જવાની ચિંતા ન હોય
તો કાગળની હોડીમાં બેસો!
~ વજેસિંહ પારગી
બીજી રચના – દરિયો -ખરેખર કમાલની રચના છે બીજી ભાષામાં જવાને લાયક
બન્ને રચનાઓ ખુબ સરસ વૃધ્ધ ની વેદના અસરકારક રજુ થઈ છે
કવિ શ્રી વજેસિંહ ને સ્મૃતિ વંદન. બંને કાવ્યો ની સંવેદના સ્પર્શી ગઈ.