🥀🥀
ચારેકોર પહાડો છલકે, ઝાડપાનનાં જોરાં
શોર કરંતાં તમરાં જો ને ઝરણાં ઝળકે ઓરાં
મનવા રહીએ ના રે કોરાં…
સરસર વહેતી હવા ભરી દે, ભવભવની આ ઝોળી
બજતું જંતર મૂંગું એવું, મૌન રહે છે કોળી
ભેદ શમાવે સઘળા અંદર, નહિ કોઈ શોરબકોરા
મનવા રહીએ ના રે કોરાં…
ધરતી અંબર એ જ છતાંયે તેજ છવાયે નોખાં
એ જ દિવસ ને રાત તોયે ચેતન ભાસ અનોખાં
પ્રાણે જાણે વરસ્યાં કરતાં, પરમ પ્રેમનાં ફોરાં
મનવા રહીએ ના રે કોરાં…
~ લતા હિરાણી
ઊગ્યું રે અજવાળું @ P 5 * ગુર્જર 2024
‘કવિતા’ @ માર્ચ એપ્રિલ 2025
વાહ ભાઈ વાહ…મસ્ત મજાનું ગીત…
સહજ સરતા શબ્દોમાં ઉતરી આવેલું મજાનું ગીત.
સરસ છે
વાહ પ્રકૃતિને સાંકળી ને રચાયેલું સરસ ગીત.
સુંદર રચના 💐💐💐
તમારું ગીત સરસ ..
વરસો અગાઉ આ પ્રાસનું ગીત મંડાયેલું…
અમે આંખેથી ઓરાં આવીએ સજન,
કહો, કેમ કરી કોરાં આવીએ સજન …
.. સુરેન્દ્ર કડિયા
આભારી છું, રેણુકાબેન, મીનલબેન, કૌશલભાઈ, છબીલભાઈ, મેવાડાજી, ઉમેશભાઈ અને સુરેન્દ્રભાઈ…
‘કાવ્યવિશ્વ’ની મુલાકાત લેનાર સૌ ભાઈ-બહેનોનો આભાર.
Nice
સુંદર મજાનું અર્થસભર ગીત મનવા રહીએ ના રે કોરા
વાહ,અભિનંદન 💐💐💐
આભાર સરલાબહેન અને ઉમેશભાઈ. મુલાકાત લેનારા સૌનો આભાર.