દુર્ગેશ શુક્લ ~ પૃથ્વી, પેટાળ ત્હારે & ધ્રૂજતાં પાંદડાં * Durgesh Shukl  

🥀 🥀

*ઝાકળનાં જળ*

ધ્રૂજતાં પાંદડાં ને દડતાં ઝાકળનાં જળ!
પળનાં પારેવડાંને ઊડવાની ચળ!

પકડ્યાં પકડાય નહીં પળ પળનાં છળ,
ખળભળી ઊઠે ઊંડા અંતરનાં તળ!

તટની વેળુમાં પડ્યા ભાતીગળ સળ,
વાયરો વહે ને થાય સઘળું સમથળ
,

તોયે હજી વળે નહીં કેમે કરી કળ!
ધ્રૂજતાં પાંદડાં ને દડતાં ઝાકળનાં જળ.

~ દુર્ગેશ શુક્લ (9.9.1911- 13.1.2006)

🥀 🥀

*લાહવા*

પૃથ્વી, પેટાળ ત્હારે દવ નિત સળગે અંતરે, તોય તહારે

હાસે શેં કૂંપળો આ હરિત મૃદુલ, રે અંકુરો કેમ ફૂટે?

મ્હારે હૈયેય લા’વા પ્રતિદિન પ્રજળે, ના શમે ક્રોડ વાતે,

બાળે ઊર્મિ, મધૂરાં સ્વપન, પ્રિય તણી સંસ્મૃતિ રમ્ય ઓ રે?

માતા, આ રંક કેરું ગુરુપદ લઈ કો ભાવ ઉદાત્ત પૂરો;

લા’વાની ઝાપટે છો ઉર ડસડસતું,—લોચને હાસ વેરો!~

~ દુર્ગેશ શુક્લ (9.9.1911-13.1.2006)

જુઓ કવિ પરિચય

2 Responses

  1. ખૂબ જ સરસ કાવ્યો

  2. સરસ કાવ્યો પરિચય પણ ઉત્તમ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

%d bloggers like this: