🔆પ્રહલાદ પારેખ ~ હું તો બેઠી🔆

હું તો બેઠી પરબ એક માંડી
કે પાણીડાં કોણ પીશે ?
લીલા લીમડાએ છાંયડી ઢાળી
કે પાણીડાં કોણ પીશે ?

મેં તો મારગડે મીટ એક માંડી
કે પાણીડાં કોણ પીશે ?
કોઈ આવે જો દૂરના પ્રવાસી
કે પાણીડાં કોણ પીશે ?

આજે હૈયે છે કામના જાગી
કે પાણીડાં કોણ પીશે ?
કોઈ આવીને નીર લે માંગી
કે પાણીડાં કોણ પીશે ?

~ પ્રહલાદ પારેખ

સીધો સાદો લાગતો આ ઉદગાર એવી ચેતનામાંથી પ્રગટ્યો છે કે જેને કશુંક આપવું છે, દેવું છે ને વળતી કશી અપેક્ષા નથી. ઉદગાર નારીના મુખે થયો છે તેથી વાણીમાં માર્દવ પણ એવું જ પ્રગટ્યું છે.

પરબ માંડી દીધી છે ને કામના એવી જાગી છે કે કોક તો એનાં ‘પાણીડાં’ પીવે; ‘નીર’ શબ્દ તો પછી આવે છે, છેક છેલ્લે જતાં; ત્યાં સુધી પુનરુક્ત થતો શબ્દ છે ‘પાણીડાં’. આ ‘પાણીડાં’ કશુંક આગવું માધુર્ય વ્યક્ત કરે છે. અહીં લીલા લીમડાની છાંયડી ઢળેલી છે અને પરબ માંડનારી એક નજરે, મીટ માંડીને મારગડો જોઈ રહી છે. એ પ્રવાસી ભલે દૂરનો હોય; આવે ને પાણીડાં પીએ એટલી કામના-ઝંખના જાગી છે. પણ જો કોઈ આવે, સામેથી નીર માગે તો ‘પાણીડાં કોણ પીશે ?’ એ અંતરેચ્છા ફળે. આમ જોઈએ તો આ ઉદગાર પ્રતીકાત્મક રીતે કવિનો પણ હોઈ શકે. એણે પરબ માંડી જ દીધી છે. કોઈ પાણીડાં પીએ તેવી કામનાયે છે. કોઈ તૃષાતુર ભાવક આજે મળે કે પછી ગમે ત્યારે મળે, જે મુખ્ય ભાવ છે તે તો કશુંક આપીને તૃપ્ત કરવાનો છે. ~ હરિકૃષ્ણ પાઠક    

🙏 મિત્રો, ‘કાવ્યવિશ્વ’ પાંચ વર્ષ પૂરાં કરીને છઠ્ઠા વર્ષમાં પ્રવેશ્યું છે. આજ સુધીમાં કવિતા અને કવિતા અંગેની મુકાયેલી કુલ પોસ્ટ 5297, દોઢ લાખથી વધારે વિઝીટર્સ અને ત્રણ લાખથી વધારે વ્યુઝ આ સાઇટને મળ્યા છે. કાવ્યપ્રેમીઓના આટલા ઉમદા સહકાર બદલ દિલથી આભારી છું. 🙏  

વાંચો વાર્તા ‘દિવ્ય ભાસ્કર’ના ‘સેતુ’ની

જન્મભૂમિ પણ મા