હિતેન આનંદપરા ~ ઝાડ તને

ઝાડ તને મારા સોગંદ ~ હિતેન આનંદપરા

ઝાડ તને મારા સોગંદ 

સાચું કહેજે એક પંખીની જેમ કદી ઊડવાનું થાય તને મન ? 

વરસોથી એક જ જગાએ ઊભા રહીને કંટાળો આવતો નથી ? 

તારો એક્કેય ભાઈબંધ એની પાસે તને પ્રેમથી બોલાવતો નથી ? 

સાવ-માણસ-જેવો આ સંબંધ !

ઝાડ તને મારા સોગંદ!

આકરા ઉનાળે ખૂબ શોષ પડે ત્યારે સૂરજ પર ગુસ્સો આવે ? 

વહેતી હવાને ખભે માથું મૂકીને હૈયું ઠાલવવાનું ફાવે ? 

તારાં આંસુનું કેટલું વજન ?

ઝાડ તને મારા સોગંદ! ઝાડ, 

તને છાંયે બેઠેલો એક માણસ ગમે કે છાંયે બેઠેલી એક ગાય ? 

સાંજ પડ્યે પંખી જો પાછું ન આવે તો પાંદડાંમાં ડૂમો ભરાય ? 

છોડ્યું ના છૂટે વળગણ

ઝાડ તને મારા સોગંદ! 

સાચું કહેજે એક પંખીની જેમ કદી ઊડવાનું થાય તને મન ?

ઝાડ તને મારા સોગંદ ! 

~ હિતેન આનંદપરા

વૃક્ષ સાથે સમભાવથી સંવાદ.

‘સાવ-માણસ-જેવો આ સંબંધ!’ માણસ તરીકે જાત માટે ફરીથી વિચારવા મજબૂર કરે એવો આ કટાક્ષ !

અને જાતતપાસ સુધી પહોંચાય તો ‘વહેતી હવાને ખભે માથું મૂકીને હૈયું ઠાલવવા’ની વાત ફરી સ્વ-ભાવમાં સ્થિત કરે !

OP 13.4.22

***

સાજ મેવાડા

14-04-2022

“તને છાંયે બેઠેલો એક માણસ ગમે કે છાંયે બેઠેલી એક ગાય ?

સાંજ પડ્યે પંખી જો પાછું ન આવે તો પાંદડાંમાં ડૂમો ભરાય ? “
આ બે પંક્તિઓ શિરમોર છે. ખૂબ જ મનનિય ગીત.

Kirtichandra Shah

13-04-2022

This poem by Hiten Anandpara is really good . The poem have a poetic Hallow.