ધીરુબહેન પટેલ ~ મા Dhirubahen Patel

મા!
જગતભરના કવિઓએ
પ્રશંસાના પુષ્પોમાં દાટી દીધી તને
સુગંધના એ દરિયામાં તણાઈ ગઈ તું
ને ભૂલી ગઈ કે તું માત્ર માતા નથી
છે એક વ્યક્તિ જેનું કંઈક કર્તવ્ય છે
પોતાની જાત પ્રત્યે
તેમાંયે ઋષિમુખે સાંભળ્યું
‘કુપુત્રો જાયેત કવચિદપિ, કુમાતા ન ભવતિ’
ત્યારે તો સાત જન્મનો નશો ચડ્યો તને!
અન્યાય, અપમાન ને અવહેલનાની વર્ષા
છોને કરે સદાયે – ખમ્મા મારા લાલને!
‘સુમાતા’નું કાષ્ઠફલક ગળે લટકાવીને
કંગાલિયતથી જીવ્યા કરીશ સદાયે
કે ખોલીશ કદી નયન?
વયસ્ક સંતાનની માતૃનિર્ભરતા
નથી નથી એ પ્રકૃતિની દેણ
છે જટિલ માનવસંસ્કૃતિની વધુ એક બેડી
ચકચકિત રૂપાળી ચાંદીની સોનાની
તોયે બેડી!
રુધિરનો પ્રવાહ પણ એકમાર્ગી નથી
હોય તો જીવન અટકી જાય
સ્નેહનો પ્રવાહ શા સારુ એકમાર્ગી?

~ ધીરુબહેન પટેલ

માતા પણ એક સ્ત્રી છે, એક વ્યક્તિ છે એ વાત માતૃવંદના અને માતૃમહિમામાં સૌ ભૂલી જ ગયાં… એ વાત અહીં ધીરૂબહેને કેવી સરસ રીતે નિરુપી છે!